Graduating college during a pandemic has been nothing short of tumultuous. I’m lucky to have a family home to return to while I navigate my short- and long-term future.
I’ve had my fair share of unmotivated, miserable quarantine days. My natural extroverted nature caused me to feel loneliness like never before. I was sucked into a hole of Twitter doomscrolling, hours of terrifying news reports, and the constant internal pressure of hunting for job openings that simply were not there. My hopes of working as a video editor grew slim as productions postponed for the year and creative friends flew to further corners of the world.
Slowly, I adapted. I started by crafting small projects all alone: my first animation, art collaging in a notebook, product photography for my Depop shop. Then I reached out to my community: my dad needed an introductory video for his new job, the bakery I work at asked for social media content, a digital Gen-Z magazine called Haloscope accepted me as a film writer. By first focusing on personal expansion, I was able to take back creative control and overcome pandemic isolation.
Being in lockdown has been taxing. I already suffer from anxiety and germaphobia, so this pandemic was bad news from the start. But what I’ve learned this year and will continue to practice is the value of social outreach. From gathering support from old classmates for the renaming of my high school in honor of our late first Black principal Dr. Derrick Nelson to promoting local BLM resources and small business efforts, I have utilized my social media platforms like never before.
دەرچونی کۆلێژ لەو کاتە ناخۆشەدا هیچ شتێکی باش نەبوو من بەختەوەرم کە خانەوادەیەکم هەیە بۆ ئەوەی بگەڕێمەوە بۆیان ئەو کاتەی کە من بە دوای داهاتووی کورت خایەن و درێژخایەندا دەڕۆم.
من بەشی دادپەروەرانەی خۆم هەیە لە ڕۆژانی کەرەنتینەی بێ پاڵنەر و بەدبەخت سروشتی من بووە هۆی ئەوەی وەک پێشتر هەست بە تەنیایی بکەم . من ڕاکێشرامە ناو چاڵێکی تویتەرەوە ، چەند کاتژمێرێک هەواڵی تۆقێنەر ، وە فشاری ناوەکی بەردەوام بۆ ڕاوبۆ کردنەوەی کار کە بە سادەیی لەوێ نەبوو . هیواکانم لە کارکردن وەک سەرنووسەری ڤیدیۆ کورت بوو یەوە کە بەرهەمەکان بۆ ساڵ دواخران و هاوڕێ داهێنەرەکان بەرەو سووچەکانی تری جیهان فڕیان .
بە هێواشی خۆم گونجاند بە دەست کردن بە کاری پڕۆژەی بچووک بە تەنیا : یەکەم ئەنیمەیشن ، هونەری کۆلێجی لە دەفتەرێک ، وێنەگرتنی بەرهەم بۆ دوکانەکەم . پاشان خۆم بە کۆمەڵگەکەم دا : باوکم پێویستی بە ڤیدیۆیەکی ناساندنی کارە نوێیەکەی بوو ، ئەو نانەواخانەی کە کاری بۆ دەکەم داوای ناوەڕۆکی تۆڕە کۆمەڵایەتییەکانی دەکرد ، گۆڤارێکی دیجیتاڵی Gen -Z بەناوی بواری هەڵۆ منی وەک نووسەری فیلم قبوڵ کرد . بە سەرەتا سەرنجم لەسەر فراوانبوونی کەسیی، توانیم کۆنتڕۆڵی داهێنەرانە وەربگریمەوە و بەسەر گۆشەگیرییەکی پاندازاڵ بم.
لە کەرەنتینە باجی لەسەر بوو من پێشتر بەدەست دڵەڕاوکێ و گێرماپوبیاوە دەچێژم، بۆیە ئەم پەتامییە هەر لە سەرەتاوە هەواڵی ناخۆش بوو بەڵام ئەوەی ئەمساڵ فێربووم و بەردەوام دەبم لە پراکتیزەکردن، بەهای دەستتێگەشتنی کۆمەڵایەتیە لە کۆکردنەوەی پشتگیری لە هاوپۆلە کۆنەکان بۆ ناونانەوەی قوتابخانەی ئامادەییم لە ڕێزو شانازی BLM لە کۆتاییترین بەڕێوەبەری ڕەش پێستمان دکتۆر دێریک نێڵسۆن بۆ بەرزکردنەوەی سەرچاوە ناوخۆییەکانی بی ئێڵ ئێم و هەوڵی کاری بچووک ، من وەک هیچ کات لە سەکۆکانی تۆڕە کۆمەڵایەتییەکانم کەڵکم لێ بینیوە .
Arabic:
لم يكن التخرج من الكلية جيدًا في هذا الوقت، ويسعدني أن يكون لدي عائلة أعود إليها عندما أذهب إلى مستقبل قصير وطويل الأجل.
لدي نصيبي العادل في أيام الحجر الصحي غير منتَه ومؤسف من طبيعتي تسبب لي أن أشعر بالوحدة كما كان من قبل لقد تم جري إلى حفرة التغريد ، بضع ساعات من الأخبار المرعبة ، والضغط الداخلي المستمر للبحث عن العمل الذي لم يكن هناك ببساطة. تم تقصير آمالي في العمل كمحرر فيديو حيث تأخرت المنتجات لسنوات وطار الأصدقاء المبدعون إلى ركن آخر من العالم.
ببطء، تكيفت. لقد بدأت من خلال صياغة مشاريع صغيرة وحدها : الرسوم المتحركة الأولى ، والفن collaging في دفتر الملاحظات ، والتصوير الفوتوغرافي للمنتج لمتجر Depop بلدي. ثم تواصلت مع مجتمعي: كان والدي بحاجة إلى فيديو تمهيدي لوظيفته الجديدة، والمخبز الذي أعمل فيه طلب محتوى وسائل التواصل الاجتماعي، والمجلة الرقمية Gen-Z التي تسمى Halo scope قبلت بي ككاتبة أفلام. من خلال التركيز أولاً على التوسع الشخصي، تمكنت من استعادة السيطرة الإبداعية والتغلب على العزلة الوبائية.
يجري في تأمين تم فرض ضرائب. أنا بالفعل أعاني من القلق ورهاب الجراثيم، لذلك كان هذا الوباء خبرا سيئا منذ البداية. ولكن ما تعلمته هذا العام وسأواصل ممارسته هو قيمة التوعية الاجتماعية. من جمع الدعم من زملاء الدراسة القدامى لإعادة تسمية مدرستي الثانوية تكريمًا لأول مدير أسود متأخر لدينا الدكتور ديريك نيلسون إلى تعزيز موارد BLM المحلية وجهود الأعمال الصغيرة ، لقد استخدمت منصات وسائل الإعلام الاجتماعية الخاصة بي لم يسبق لها مثيل.
Ollie Barry from New Jersey, United States
Instagram: @officalmomdad
Post a Comment